Biobak

Hoog in de bergen, op zeker 40 minuten rijden van de Lidl en de Conad, zou je denken dat we in primitieve toestanden proberen te overleven met z'n vieren. Nou, dat valt reuze mee. Ten eerste heeft het huis stromend warm- en koud water; is er gas en is er elektra. Dat maakt het mogelijk om gebruik te maken van een fornuis, van een wasmachine en van een afwasmachine. Maar het meest vooruitstrevend in het dorp is de verwerking van het afval. Net als thuis worden alle resten tot op de millimeter van elkaar gescheiden: plastic, papier, glas, bio en rest. Thuis hebben we een groene en een grijze bak in de tuin, papierbak in de hal en hangt het plastic afval in een zak in de keuken. Hier is alles in grote boodschappentas-achtige zakken verzameld. Daar moet dus apart het papier, glas, plastic en restafval in. Tot zover doen we graag mee. Maar het is in de warmte niet prettig om bio-afval te verzamelen. Dat gaat stinken en hoe! Gelukkig hebben de autoriteiten ook daar wat op gevonden: de biobak. Of - naar Nederlanse maatstaven: het biobakje. En het wordt allemaal keurig opgehaald volgens een weekrooster door de vuilnismannen, in de ochtend, met een knetterende Piaggio waar alles in de achterbak geladen wordt. Om vervolgens in een millieuvriendelijke walm van uitlaatgassen verder te knetteren naar het volgende straatje.